Przedstawiałam już (prawie) kompletną listę antologii poezji węgierskiej w języku polskim, dziś kilka słów o wyjątkowej pozycji, której treść została dobrana pod kątem tematyki związanej z Polską. Wydawnictwo Kocham twój kraj: Antologia wierszy węgierskich o Polsce w wyborze Istvána Csaplárosa (Wydawnictwo Literackie, Kraków 1971) obejmuje następujące utwory:
Jan Reychman: Wstęp
– Bálint Balassi: Wiersz, który opiewa polską dziewczynę z cytrą
– Bálint Balassi: Błaga Pana Boga, aby w czas tułaczki miał nad nim pieczę łaskawą i roztaczał wciąż nowe błogosławieństwa
– János Rimay: Na nutę polskiego tańca królewskiego
– Autor nieznany: Płynie kaczuszka
– Autor nieznany: Sequitur confessio principis
– Ferenc Rákóczi: Do księżny Sieniawskiej
– Autor nieznany: Stefek Basa
– Autor nieznany: Ballada
– Autor nieznany: Hej, zamiataj wietrze
– Autor nieznany: W drogę, wierny koniu
– Lőrinc Orczy: Polacy
– János Batsányi: Pożegnanie
– János Batsányi: O wojnach europejskich
– Ádám Pálóczi Horváth: Los Polaków pod carycą Katarzyną
– Elek Nedeczky: Hungari ad Polonos
– Autor nieznany: I smucą się Polacy, i jęczą w niewoli
– Autor nieznany: O wolności obywatelskiej
– József Péczely: Do nieszczęsnego bohaterskiego narodu polskiego w dzień kapitulacji Warszawy
– József Péczely: W tymże czasie na cara-zwycięzcę
– József Péczely: Na generała Skrzyneckiego
– Károly Vaskapui Kapuy: Pamięci poległych bohaterów polskich
– Károly Vaskapui Kapuy: Kwiat na grób hrabiny Emilii Plater
– József Bajza: Apoteoza
– József Székács: Kopiec Kościuszki w Krakowie
– József Eötvös: Do skutej lodem Wisły
– János Erdélyi: Winobranie
– Mihály Tompa: Pogrzeb
– Pál Gyulai: Polski tułacz
– Frigyes Kerényi: Głos Polaka
– József Kolmár: Polski kraj
– Mihály Vörösmarty: Tułacz
– Mihály Vörösmarty: Żywy posąg
– Mihály Vörösmarty: Zgubiony kraj
– Mihály Vörösmarty: Ludzie
– Lajos Kuthy: W sztambuchu pewnej Polki
– Ernő Magos: Ostatnia pieśń krakusa
– Pál Jámbor (Hiador): Do Dembińskiego
– Sándor Petőfi: Dni cztery bito z dział
– Sándor Petőfi: Armia siedmiogrodzka
– Sándor Petőfi: Zamek Vajda-Hunyad
– Gábor Jászkürti: Bądź pozdrowiona, Polsko
– Gyula Sárosy: Złota surma
– Autor nieznany: Lśnią trzy gwiazdy
– Autor nieznany: Lajos Kossuth nam oznajmił
– Autor nieznany: Tam w Galicji
– Autor nieznany: Dziki gołąb wśród pszenicy
– Autor nieznany: Domy z barot wymiatają
– Autor nieznany: Ta kapela pięknie muzykuje
– Autor nieznany: Na krańcu Galicji
– János Arany: Dziewczyna z Egeru
– Mór Jókai: Biała dama Polski
– Mór Jókai: Legenda
– Mór Jókai: Polska szabla
– Mór Jókai: Dwaj uchodźcy polscy
– Gusztáv Csengey: Jeniec Polak
– Bertalan Ormódi: Gdzie wasz tajny rząd?
– Kálmán Tóth: Matka Polka
– Kálmán Thaly: Pieśń Bertóka Búsa
– Károly Szász: Oda na odsłonięcie pomnika Bema
– Gyula Reviczky: Do Polaków
– Sándor Endrődi: Polskie dzwony
– Endre Ady: Pieśń nad Wisłą
– Endre Ady: Wierszowanka kuruca-tułacza
– Gábor Goda: Na jedną noc przynajmniej
– Ernő Szép: Polska
– Andor Peterdi: Polska
– Autor nieznany: Pode Lwowem
– Autor nieznany: Schwytali mnie
– László Tompa: Walc Chopina
– Dezső Kosztolányi: Rymy Kornela Estiego
– Dezső Kosztolányi: Do tancerki polskiej
– Zoltán Jékely: Tam na północy
– József Erdélyi: Jeszcze Polska
– Sándor Rákos: Uchodzący żołnierze polscy
– Imre Csanádi: Polacy
– Lajos Kónya: Młoda Polska
– István Vas: Warszawa
– Gyula Illyés: Sprawozdanie z Polski
– Lajos Tamási: Po przeczytaniu „Ognistej strzały”
– János Pilinszky: Majdanek
– András Fodor: Morskie szubienice
– András Fodor: Nie widziałem Bałtyku
– András Fodor: Polacy
– Ferenc Pákozdy: Gościnność
– Grácia Kerényi: Notatki z podróży
– Grácia Kerényi: Nike warszawska
– Miklós Vidor: Kroki zjawy
– Ferenc Jankovich: Mickiewicz
– Géza Hegedüs: Kopernik w wieży astronomicznej
– Amy Károlyi: Portret Zbigniewa Herberta w jednej strofie
– Imre Takács: Kocham twój kraj
– Sándor Weöres: Do imć pana rotmistrza ułana polskiego Jana Krótkiego
– László Balogh: Pod arkadami Sukiennic
– György Rónay: Kartki z Polski
***
Pozostałe antologie poezji węgierskiej znajdziecie w przekrojowym wpisie (tutaj).