Przyjaźń z bratankami


Muzycznie było w piątek, muzycznie jest i dziś, choć nieco inaczej. Na Facebooku powstała właśnie inicjatywa Petycja na rzecz uczczenia przyjaźni polsko-węgierskiej.  Swój zamysł autorzy projektu określają tak:

„My Węgrzy, Polacy zwracamy się do zespołów muzycznych z gorącą prośbą o stworzenie piosenki sławiącej naszą przyjaźń.

Trudno zaprzeczyć, że relacje polsko-węgierskie stanowią istotny element historii obu narodów. Więź, która powstała między nami, wciąż istnieje. Każde pokolenie może odwoływać się do tej chlubnej tradycji, kultywować ją oraz tworzyć kolejne jej elementy. Wydaje się, że większość osób zdaje sobie sprawę z tej więzi. Jednak ze smutkiem zauważamy, że nie przypomina się o naszym braterstwie we współczesnych mediach, muzyce, kulturze itp.. Stąd nasz apel do zespołów o godne upamiętnienie przyjaźni polsko-węgierskiej. Nie pozwólmy o niej zapomnieć.”

Data wydarzenia związana jest z Dniem Przyjaźni Polsko-Węgierskiej, przypadającym 23 marca i obchodzonym od 2007 roku. Czemu akurat 23 marca? Jakie pamiętne zdarzenie historyczny stało za wyborem tej daty? Otóż żadne, a precyzyjniej – nie na tyle doniosłe (w porównaniu z bogatą historią kontaktów polsko-węgierskich), by przyszło na myśl jakiemukolwiek historykowi. Otóż 24 marca 2006 roku w Győr odsłonięto pomnik Przyjaźni Polsko-Węgierskiej. Jednakże 24 marca był już „zajęty” w Polsce, postanowiono zatem przesunąć proponowaną datę na 23 marca  i stąd też właśnie ten dzień został wybrany przez węgierski parlament. O przyjaźni między nami a bratankami poczytać możecie tutaj, o perypetiach przy ustanawianiu święta tutaj (HU), a o historycznym tle i wspólnych dziejach tutaj i tutaj.

Z własnego doświadczenia wiem, że przyjaźń polsko-węgierska nie jest mitem, przynajmniej nie na Węgrzech – każdy Węgier rozpromienia się i cytuje (niektórzy nawet po polsku!) poniższy dwuwiersz, gdy dowie się, że jego rozmówca pochodzi z Polski:

Polak, Węgier, dwa bratanki,

i do szabli, i do szklanki.

*

Lengyel, magyar – két jó barát,

együtt harcol, s issza borát.

Polak, Węgier, dwa bratanki,

i do szabli, i do szklanki.

Lengyel, magyar – két jó barát,

együtt harcol, s issza borát.