Oto lista słowników dwujęzycznych w kombinacji PL/HU – jak sami widzicie, jest ona dość skromna:
1. tzw. „duże” słowniki:
- Wielki słownik węgiersko-polski (Magyar- lengyel szótár), red. Jan Reychman, Wiedza Powszechna, Warszawa/Akadémiai Kiadó, Budapest. wyd. 2 z 1980 roku liczy 1246 stron
- Wielki słownik polsko-węgierski (Lengyel-magyar szótár), red. Csorba Tibor, Wiedza Powszechna, Warszawa/Akadémiai Kiadó, Budapest. wyd.2 z suplementem z 1985 roku liczy 1059 stron
2. tzw. „małe” słowniki:
- Słownik węgiersko-polski (Magyar- lengyel szótár), red. Varsányi István, Terra, Budapest, wyd. szóste z 1988 roku liczy 928 stron
- Słownik polsko-węgierski (Lengyel-magyar szótár), red. Varsányi István, Terra, Budapest, wyd. czwarte z 1976 roku liczy 784 strony
3. przeróżne „mikrosłowniki”, słowniki minimum oraz dołączane do rozmówek (rozmówkom i samouczkom poświęcony będzie kolejny wpis)
4. słowniki on-line (one także zostaną omówione osobno)
5. Węgiersko-polski słownik tematyczny (Magyar-lengyel tematikus szótár), Ilona Koutny, Jolanta Jarmołowicz, Csilla Gizińska, Emília Fórizs, Prodruk, Poznań 2000, wydanie liczy 437 stron
Wszystkie pozycje, oprócz słownika tematycznego, są dość wiekowe, a co za tym idzie – nie znajdziemy w nich współczesnego słownictwa z wielu dziedzin technologicznych. Należy także uważać przy korzystaniu z wersji PL-> HU, bowiem wielokrotnie natknąć się można na błędy lub totalne kurioza, dobra rada: słówko znalezione w takiej kombinacji odszukajmy też w słowniku węgiersko-polskim i upewnijmy się co do jego poprawności.