15 września w Warszawie odbędzie się impreza plenerowa, podczas której pojawi się kilka muzycznych i kulinarnych akcentów węgierskich (jednym ze współorganizatorów jest Węgierski Instytut Kultury w Warszawie):
Opera Lata to interdyscyplinarna impreza plenerowa w całości poświęcona muzyce, zorganizowana dzięki współpracy EUNIC Warszawa i CSW Zamek Ujazdowski. Jest kontynuacją zeszłorocznego „Przebudzenia lata” – plenerowej nocy filmowo-muzycznej. Tak jak w poprzednim roku dostojne otoczenie Zamku Ujazdowskiego na kilka godzin zamieni się w tętniący życiem ul. Tegoroczna impreza dedykowana jest muzyce w każdym jej obliczu i wszystkiemu, co z nią związane – zarówno jej tworzeniu, jak i słuchaniu czy poznawaniu. Hasło „opera” traktowane jest nie w znaczeniu samego teatralnego spektaklu, ale spektakularnej syntezy sztuk, łączącej rozmaite elementy, często zaskakujące, niepokojące, czy nawet sprzeczne. Główną rolę w spektaklu odegrają filmy – zarówno te poświęcone muzyce, wykonawcom i instrumentom, jak i te, w których to sama muzyka gra główną rolę. Pokazane zostaną filmy dokumentalne, wideoklipy, animacje, a także muzyczne filmy bez muzyki. Ponadto warsztaty: taniec irlandzki, granie na tym, co zbędne i zużyte, warsztaty śpiewu, oraz specjalny warsztat dla dzieci i rodziców. Warsztaty przeznaczone są dla tych utalentowanych i dla tych, którym przysłowiowy „słoń nadepnął na ucho.” W prawdziwej operze nie może zabraknąć chóru ani orkiestry. Na scenie wystąpią: Małe Instrumenty (PL), Alfredo Costa Monteiro (PT) i Anthony Chorale (NL). W finale solowe partie didżejskie wykonają DJ Disco Partizanti (PL) i DJ PM Misha (PT).
.
16.00 Warsztaty Soundpainting (prowadzi Samu Gryllus)
20.05 Węgierskie wideoklipy 2007-2012 I
EKRAN OBOK LABORATORIUM
20.30 Węgierskie wideoklipy 2007-2012 II
22.30 Węgierskie wideoklipy 2007-2012 III
24.00 Węgierskie wideoklipy 2007-2012 IV
Warsztaty śpiewu metodą Kodalya, przygotowane w oparciu o rzadko wykorzystywane w Polsce metody edukacji muzycznej Zoltana Kodálya, które pozwalają na poznanie i nauczenie się alfabetu muzycznego nie tylko utalentowanym i doświadczonym śpiewakom, ale także otwartym na innowacyjność entuzjastom. Nauka poprzez przykłady zaczerpnięte z muzycznego języka ojczystego (z muzyki ludowej), której efektem jest dostępność języka muzycznego dla każdego. W końcu „śpiewać każdy może…”
Joanna Maluga – absolwentka dyrygentury chóralnej UMFC w klasie prof. Bogdana Goli (dyplom z wyróżnieniem). W ramach studiów podyplomowych uzyskała Advanced Diploma in Choral Conducting w Instytucie Zoltana Kodálya-Akademii Muzycznej w Budapeszcie w klasie dyrygentury prof. Petera Erdeia. Obecnie doktorantka Akademii Muzycznej w Bydgoszczy.
Była stypendystką: Balassi Institute, International Kodály Society, Hungarian Scholarship Board oraz dwukrotnie Foundation for the Kodály Institute. Umiejętności dyrygenckie doskonaliła w klasach mistrzowskich prof. Ragnara Rasmussena (Norwegia) oraz prof. Johannesa Prinza (Austria).
W latach 2007-2009 studiowała w Instytucie Muzyczno-Pedagogicznym Zolatana Kodálya w Kecskemet (Węgry). W roku 2007 wzięła udział w 24 Międzynarodowym Seminarium Kodályowskim w Kecskemet, gdzie ukończyła intensywny kurs dyrygencki. W roku 2009, podczas 25 Międzynarodowego Seminarium Kodályowskiego prowadziała zajęcia „Common singing”. Brała udział w XIX Międzynarodowym Sympozjum Kodályowskim w Katowicach w roku 2009, natomiast w roku 2007 odbyła Special Course w Instytucie Muzyczno-Pedagogicznym Zolatana Kodálya w Kecskemet. W roku 2006 była uczestnikiem XII Polsko-Węgierskiego Seminarium Kodályowskiego w Lublinie.
Joanna Maluga jest założycielem i dyrygentem chóru kameralnego Varsoviae Regii Cantores. Zawodowo związana jest z Parafią Ewangelicko-Augsburską Świętej Trójcy w Warszawie, gdzie pełni obowiązki kantora i prowadzi chór dziecięcy. Od roku 2011 jest prezesem Stowarzyszenia Varsoviae Regii Cantores.
Metoda Kodalya
„Człowiek jest tyle wart, ile zdoła się przysłużyć innym”.
„Muzyka należy do wszystkich”
Głównym założeniem systemu edukacji muzycznej stworzonej przez Zolatana Kodálya (1882-1967)było podniesienie poziomu węgierskiej kultury muzycznej i gustu muzycznego poprzez edukację muzyczną w szkołach powszechnych (ogólnokształcących), prowadzoną na wysokim poziomie. Wynikiem takiego działania miała być dostępność języka muzycznego dla każdego, tak jak dostępność języka ojczystego. Nie tylko utalentowani powinni mieć szansę na opanowanie alfabetu muzycznego.Szkoły powinny powszechnie uczyć czytania i pisania muzyki. Do realizacji takich założeń niezbędne są:
- wczesny start („9 miesięcy przed narodzinami matki…”)
- uporządkowane i usystematyzowane wprowadzanie materiału (od przykładów znanych do obcych i nowych zagadnień)
- brak strachu przed krokiem wstecz w procesie nauki (nigdy nie dawać dzieciom zadania, które je przerasta)
- regularny „trening” (lekcja muzyki 3 razy w tygodniu oraz chór)
- nauka oparta na śpiewie – aktywny udział w tworzeniu muzyki (głos jest powszechnie dostępnym instrumentem)
- nauka poprzez przykłady zaczerpnięte z muzycznego języka ojczystego – z muzyki ludowej (ogromne znaczenie rodzimego języka muzycznego w kształtowaniu muzykalności dziecka!)
- edukacja tylko poprzez przykłady zaczerpnięte z literatury klasycznej/wysokiej/wartościowej (tylko najlepsze – jest wystarczająco dobre dla dzieci)
- kształcenie oparte na ruchu chóralnym – śpiew chóralny jest najbardziej (rewarding) nagradzającym przedmiotem
Kodály do „uruchomienia maszyny” koncepcji powszechnej edukacji muzycznej zaangażował swoich studentów. Na prośbę profesora jeden z podopiecznych pisał podręczniki, inny uczył solfeżu, a jeszcze inny komponował utwory na użytek pedagogiczny.
Warsztaty Soundpainting (Samu Gryllus)
Samu Gryllus jest węgierskim kompozytorem i artystą młodej generacji. Dyplomy na kierunkach Kompozycji, Kompozycji Medialnej i Pedagogiki Jazzu zdobył na wiedeńskiej oraz budapeszteńskiej Akademii Muzycznej.
Z tworzeniem muzyki na żywo i językiem Sound Painting po raz pierwszy zetknął się w 2008 roku w Nowym Jorku i od tego czasu wielokrotnie uczestniczył w warsztatach prowadzonych przez twórcę języka, nowojorskiego kompozytora Waltera Thompsona. W lutym 2012 roku w Paryżu otrzymał dyplom nauczyciela Sound Painting. Samu Gryllus jest członkiem Węgierskiego Stowarzyszenia Sound Painting. W krajach regionu z wielkim powodzeniem prowadził kursy dla muzyków, aktorów i tancerzy.
Sound Painting
Sound Painting to kompletny język muzyczny, stworzony przez nowojorskiego kompozytora Waltera Thompsona w latach 70′, złożony ze znaków, które ożywione przez Soundpaintera-dyrygenta, malują spontanicznie wydarzające się struktury improwizacyjne, wykonywane przez grupę muzyków. Sound painting skierowany jest również do grona tancerzy, aktorów, poetów, artystów sztuk wizualnych, przez co nabiera on formę działania interdyscyplinarnego. W Sound Painting tkwi niezwykły potencjał edukacyjny, który pobudza do nieustannej gotowości działania w grupie, poruszania wyobraźni poprzez improwizacje w określonych strukturach, które umożliwiają odkrywanie nowych rozwiązań.
Niezwykłość muzyki improwizowanej polega na tym, że ma odwagę na ciągłą zmianę, porzucać to co wydaje się dobre i gotowe, by zawsze iść dalej, po nowe, nieznane…
Węgierskie wideoklipy 2007-2012 I, II, III, IV
Wybór najlepszych węgierskich wideoklipów węgierskich minionych 5 lat, przedstawiających obiecujące zespoły muzyczne, jakie pojawiły się po 2000 roku i zrealizowane przez najzdolniejszych reżyserów: László Csáki, Tamás Gács, Danila Kostil, Dávid Merényi, czy grupy artystcznej The Kodály Method. Przedstawiamy najmodniejsze gwiazdy muzyki pop i alternatywnej oraz ich ambitne teledyski, unikając tych banalnych pełnych silikonu, złotych łańcuchów czy drogich samochodów. (Wideoklipy Danili Kostil przedstawiamy dzięki uprzejmości Galerii NextArt w Budapeszcie).
[za: http://www.hunginst.pl/]
[kliknij na obrazek, by zobaczyć go w lepszej rodzielczości]