Rok 2014 na Węgrzech został ogłoszony rokiem pamięci o Imre Makoveczu (1935 – 2011), najsłynniejszym bodaj architekcie węgierskim, jednym z najważniejszych przedstawicieli architektury organicznej – jeśli interesuje Was ten temat, to polecam artykuł Jánosa Gerlego „Organiczność w architekturze węgierskiej”, opublikowany w Autoportrecie:
W myśl architektury organicznej proces budowania, choć w oczywisty sposób oddziela człowieka od natury, dostarcza mu jednocześnie narzędzie umożliwiające przywrócenie zaburzonej harmonii z makrokosmosem. Budynek ma przecież własną historię, „zawartość” społeczną, czasowość oraz metafizykę. Istotę architektury organicznej przybliża analiza kilku prac ojca współczesnej węgierskiej architektury organicznej, Imre Makovecza.